Azərbaycan İncəsənət Universitetinin müəllimi, Memar Gülşən Qasımzadə Prezident Ərdoğana məktubunda deyib: "bizi öldürün, amma bizi tərk etməyin!".
Azərbaycan İncəsənət Universitetinin müəllimi, Memar Gülşən Qasımzadə Prezident Rəcəb Tayyib Ərdoğana təşəkkür məktubu yazıb və Ermənistanın hücumlarına qarşı onları tək qoymadığına görə təşəkkürünü bildirib. Ölkəsinin son 30 ildə törətdiyi qəddarlığı emosiya ifadə edən Qasımzadə deyib: "Dünya bunu qəbul edir, ya qəbul etmir, amma bizim Türkiyə türkləri ilə birliyimiz var, bizim tariximiz eynidir. Biz eyni coğrafiyanı bölüşürük. Və biz, eyni atanın oğulları, eyni qan daşıyıcılarıyıq"

"Sabah" qəzetinin məlumatına görə: Qasımzadə məktubunun davamında "Cənab Prezident ! Bu gün mən sizə  İkinci Dünya müharibəsində Stalinin təqiblərindən qaçıb qardaş Türkiyə Cümhuriyyətinə sığınmış 146 Azərbaycan türkünün dedikləri ilə eyni sözləri demək istəyirəm: "bizi öldürün, amma bizi tərk etməyin! 30 ildən sonra özündən ayağa qalxmağa güc tapan, yenidən əsasını qoyduğunuz və onun banisi olacağınız "Turan üzüyünün qaşı olacaq, Azərbaycanın yenidən erməni qəddarlığının və rus xəyanətinin qurbanı olmasına imkan verməyin"- deyə yazıb.

 "Bizi öldürün, amma bizi tərk etməyin!

Məktubunun davamında. Türkiyədə gizlənmiş 146 azərbaycanlı türkün İkinci Dünya müharibəsində Stalinin təqiblərindən qaçaraq söylədiyi sözləri deyən Qasımzadə yazıb: "Bu gün mən sizə demək istəyirəm ki, bizi öldürün, amma buraxın!"o yazıb.

Budur Qasımzadə Gülşənin Prezident Ərdoğana yazdığı məktub: Cənab Prezident Rəcəb Tayyib Ərdoğan. Mən Azərbaycandanam, Qasımzadə Gülşən, Azərbaycan İncəsənt Universitetinin memarı və müəllimi. 1984-cü ildə Azərbaycanın Bərdə şəhərində anadan olmuşam. Mənim dədə-baba yurdlarımdan biri bu gün erməni işğalı altında olan Şuşa şəhəridir. Ölkəm dünyaya gəldiyim gündən bəri həmişə müharibə vəziyyətində olub.

"Soyuq müharibə beynimdə dərin izlər qoydu"

Uşaq olsam da, 90-cı illərdə baş verən soyuq müharibə beynimdə bütün detalları ilə dərin izlər buraxıb. Mən müharibə gördüm! Ailəsini tamamilə itirən minlərlə çılpaq, lakin məsum üzlü uşaq gördüm!
 Atalarının, qardaşlarının və ərlərinin qarşısında dəfələrlə təcavüzə məruz qalan qızları və qadınları  gördüm!
 Evinə basqın edən onlarla erməni əsgərindən qurtulmaq üçün səkkiz nəfərlik ailəsindəki yeganə gülləni kimə atacağını düşünərək, ağlını itirən ata gördüm!

Mən kişilərin ailələri qarşısında "Qarabağ Ermənistana aiddir" demədikləri üçün bəşəriyyətə məlum olan ən mənfur təhqirlərə məruz qaldıqlarını gördüm! Körpəsi ağladığına görə, ermənilər ətrafdakıları tapıb əsir götürəcəklərindən qorxaraq  onu öz əlləri ilə boğan digər anaları gördüm!

"Ailəm müharibə illərində döyüşçülərə böyük dəstək verib"

Atam və anam, o dövrdə bölgədəki hər kəs kimi, müharibəni arxa cəbhəçilər tərəfindən özləri dəstəklədilər. Hər gün yeməklər evimizdə qazanlarda bişirilir və qaçqınlara, yaralı əsgərlərə və könüllü köməkçilərə paylanırdı. Nənəm qonşu qadınları başına yığaraq corab toxuyurdu ki, əsgər uşaqlarının ayaqları üşüməsin. Hər gecə  bəzən qohumlar, bəzən əsgərlər və döyüşçülər evimizə gəlirdi. Hər səhər müharibəyə gedərdik, bəlkə də onları bir daha görməyəcəyimiz ümidi ilə. Ancaq hər gecə də onların hər an qapıdan keçməsini, birlikdə yemək yeyib müharibə söhbətləri etməsini gözləyirdik.

"Ermənistan 30 il ərzində təcavüzkarların hücumlarını davam etdirir",

Baxmayaraq ki, biz bu müharibəyə müqavimət göstərirdik, ermənilərin və rus xainlərinin böyük birliyi sayəsində torpağımızın 20 faizni itirdik. "Barışıq" elan edilmişdi, lakin 30 ilə yaxındır ki, Ermənistan tərəfi hər gün atəşkəsi pozaraq təcavüzkarlar hücumlarını davam etdirir. Biz bu müddətdə nə qədər mülki şəxsləri və hərbçiləri dəfn etmişik. Biz səbri, müqaviməti öyrənmişik. Bu zaman yaramız üçün bir məlhəm oldu.

"Biz eyni atanın övladlarıyıq"

Sovet İttifaqının dağılması ilə öyrəndik ki, millətimiz "Azərbaycan" yox, "Azərbaycan xalq mahnısı", dilimiz "Azərbaycan dili" deyil, "türk dili", qardaşımız, düşmənimiz kimdir. Ancaq onu da yaxşı başa düşdük ki, nə qədər ayaq üstə durmağı öyrənsən də, bu dünyada tək qalanda səni yalnız qurdlar süfrəsində yeyəcəklər ...

Dünya bunu qəbul edir, ya qəbul etmir, amma Türkiyə türkləri ilə eyni birliyimiz, eyni tariximiz var. Biz eyni coğrafiyanı bölüşürük. Və biz, eyni atanın oğulları, eyni qanın, eyni mərasimin daşıyıcıları.Tarix zaman-zaman təkrarlanır. 1918-ci ildə böyük qardaşı ənvər Paşanın göstərişi ilə cəmi 28 yaşı olanda 12 min nəfərdən ibarət Qafqaz İslam ordusuna başçılıq etmiş, Azərbaycana ümid kimi gəlmiş Nuru Paşam dövründə böyük birlik göstərərək Bakını erməni quldurlarından və bolşevik qoşunlarından azad etmiş, tariximizə, qardaşlığımıza böyük və şərəfli imza atıb.

Bütün dünyanın gözləri bizə baxır

Cənab Prezident ! Bu gün Can Azərbaycanımın vəziyyəti hamıya bəllidir. Bütün dünyanın gözləri bizə baxır. Azərbaycan müharibə və qan ölkəsinə çevrildi. Bu gün mən sizə  İkinci Dünya müharibəsində Stalinin təqiblərindən qaçıb qardaş Türkiyə Cümhuriyyətinə sığınmış 146 Azərbaycan türkünün dedikləri ilə eyni sözləri demək istəyirəm: 30 ildən sonra özündə ayağa qalxmağa güc tapan, yenidən əsasını qoyduğunuz və onun banisi olacağınız "Turan üzüyünün qaşı olacaq, Azərbaycanın bir daha erməni təqibinin və rus xəyanətinin qurbanına çevrilməsinə icazə verməyin. Sözlərimi Azərbaycan türk şairi və türk sevdalısı Əhməd Cavadın "Susmaram" şeiri ilə tamamlamaq istəyirəm.

Mən bir qulam, yük altında əzilmişəm, qardaşım,
Sevinc bilməz bir məhkumam, ahu-zardır sirdaşım.
Damğa vurub, zəncirləyib tullamışlar zindana,
Qarlı-buzlu cəhənnəmlər məskən olmuşdur bana.

Mənə dinmə, sus deyirsən, nə vaxtacan susacam,
Böhranların, hicranların, məhbəsində qalacam?
Niyə susum, danışmayım, insanlıqda payım var,
Mənim ana Vətənimdir talan olan bu diyar.
Niyə susum, danışmayım, Türk yurdudur bu torpaq,
Oğuzların, elxanların Vətənində kimdir, bax!

Bu dünyada azadlığı şan şöhrəttən üstün tut,
Alçaqlığı, yaltaqlığı rəzilliyi sən unut!
Necə susum, danışmayım, mən eyləyim xəyanət?
Hanı sevgi, hanı Vətən, de harda qaldı millət?
Mən bir gulam, yerim altın, suyum gümüş, özüm ac,
Atam məhkum, anam sail, elim hər şeyə möhtac.
Mən Türk övladıyam, dərin ağlım, zəkam var,
Nə vaxtacan çiynimizdə gəzəcəkdir yağılar?
Nə qədər ki, hakimlik var, məhkumluq var, mən varam.
Zülmə qarşı üsyankaram əzilsəm də susmaram!